Je¶li kto¶ poszukuje najwiêkszego zbioru ksi±g jaki mog³y zobaczyæ oczy ludzkie znajdzie go tutaj..Miliony ksi±¿ek z ró¿nych dziedzin poukladane na gigantycznych rega³ach s± skarbnic± potrzebnej wiedzy..Czasem bardzo tajemnej i niebezpiecznej...

Po¶ród wielkich starych ksi±g siedziala m³oda dama uwa¿nie cos czytaj±c..:"...Potomkowie krwi stworzeni s± do jej ³aknienia jadnak istnieje wiele sposobów na zast±pienie krwi innymi substancjami..." W tam momencie dama przerwala czytanie przeracajac oczami:" Substancje te zawarte s± w glebinach ¿yciodajnych jezior le¿±cych na zachodzie kontynentu.."Ksi±¿ka zatrzasniêta zosta³a z hukiem a m³oda dama parsknê³a z pow±tpieniem:' Co za kpiny! Nic nie jest w stanie zast±piæ ludzkiej krwi! Ale gdyby cos takiego udalo sie znale¶æ...Asymilacja by³aby mo¿liwa..." Dama usiad³a przy oknie biblioteki opieraj±c d³onie o parapet i wygladaj±c na widniej±ce za cmentarzem jezioro..:" Gdyby woda by³a tak ¿yciodajna jak krew skonczy³yby siê nasze problemy..."

Drzwi do biblioteki otworzy³y siê z ichym skrzypniêciem. Uchyli³y siê lekko, ukazuj±c w drzwiach, wychylaj±c± siê do ¶rodka osobê. - P-przepraszam... czy mo¿na? - zapyta³a widocznie zmieszana widokiem kobiety.

"O co chodzi? Czy co¶ sie sta³o?" Spyta³ Fukya podnoszac wzrok na nieznajomego...

-N-nie... nic... chcialbym poczytac, ale nie wiem, czy pani nie przeszkadzam - postac podeszla do Fukyi, pytajac - Co panienka czyta?

"Och.."-Odpar³a Fukya patrz±c na otwart± ksiêgê:"Czytam 'Krew Przyszlo¶ci'...Ale to totalne bzdury chocia¿ bardzo chcialbym w nie uwie¿yæ...Jaki¶ wampir ¿yj±cy w mie¶cie ludzi, Karadzie ja napisa³..." Fukya spojrza³a na ok³adkê brazowej ksiêgi i przeczyta³a na g³os:" O prosze! Tsukiyama Ryuuto...To on to napisa³..."

- Tsukiyama Ryuuto... - powtórzy³ po niej, podchodz±c bli¿ej i przygl±daj±c siê ksi±zce. - W kazdej bujdzie musi byæ troche prawdy... tak mowila moja matka!

"Tak my¶lisz?!" Fukya o¿ywi³ siê na my¶l i¿ wyzwolenie wampirów od ludzkiej krwi moze byæ prawd±:
"Tylko...Nie wiadomo co jest t± garstk± prawdy...Czy to, ze istnieje co¶ co jest w stanie zast±piæ ludzk± krew czy to ¿e Tsukiyama by³ idiot±..."

Wampir u¶miechn±³ siê niepewnie. - S³ysza³em, ¿e istnieje od niedawna tak zwana, syntetyczna krew... Jednak nie wiem, gdzie jej szukaæ... By³aby rozwi±zaniem, dla naszego klanu, gdyby istnia³a naprawdê. Czy o tym w³asnie pisa³ Tsukiyama? - mê¿czyzna zamy¶li³ siê nieco, stukaj±c obcasem o posadzkê. - Kto¶ powiedzia³ mi kiedy¶, ¿e w lesie Ninimu jest cz³owiek, który wie co nieco o tym, ale... nie wiem czy to prawda, czy bujda... Pozatym las ninimu jest daleko st±d...

"Je¶li tam znajde to o czym pisa³ Tsukiyama to jestem gotowy siê tam wybraæ!" Fukya wsta³ z miejsca i przeszed³ na drugi koniec biblioteki szperaj±c w ksi±¿kach..Po chwili wyj±³ jedn± z nich w zielonej oprawie i otworzy³ na 60 stronie czytaj±c na g³os:" Las Ninimu jest miejscem po³±czenia klanów a tak¿e wielkim targowiskiem kontynentalnym..." Fukya przewróci³ kilka stron dalej i zatrzyma³ siê na stronie 66 gdzie widnia³a mapa:" Tutaj pisze jak tam doj¶æ...No i co czeka nas po drodze...Zapowiada isê fajna przygoda! Wyruszysz ze mn±? Wiem ¿e to szalone,ale tylk ow ten sposób mogê dowiedzieæ isê, czy to prawda.."

Ch³opak prze³kn±³ g³o¶no ¶linê, poprawiaj±c okulary. - J-jaaa?... - zapyta³, ale jego odpowied¼ by³a przecie¿ oczywista. - "Przecie¿ i tak nie masz nic ciekawego do roboty! Nie mo¿na ca³± wieczno¶æ siedzieæ z nosem w ksi±¿kach!" - pomy¶la³, robi±c pewn± siebie minê. - D-dobrze!

"Wporz±dku a wiêc wyruszymy o zmierzchu wtedy rankiem bêdziemy na miejscu..tak my¶le...":Powiedzia³ Fukya poczym spojrza³ w okno:"..a gdy to wszystko oka¿e sie prawd±...Bêdzie to klucz do rozwi±zania naszych problemów..."

Ch³opak u¶miechn±³ siê do niego, poprawiaj±c okulary. - Masz racje. Nie bedziemy juz zmuszeni pic krwi tych biednych ludzi! Ja... Zdrzemne sie tutaj, dobrze? - powiedzial podchodzac do krzes³a i siadaj±c przy nim. - dobrej nocy!

Fukya kiwn±³ g³ow± na znak zrozumienia poczym powiedzia³:"Tylko pamiêtaj..Musisz wstaæ jak sloñce zajdzie...Nie bêdê czeka³ na ciebie d³ugo, bo nei mamy czasu na sen.." Poczym zebra³ roz³o¿one na stoliku ksi±¿ki i znikn±³ za rega³ami...

Dzieñ zdawa³ siê min±æ, jakby w ogóle siê nie zacz±³. Ksiê¿yc zawis³ na niebie, a za rega³em pojawi³ siê owy okularnik, zapinaj±c koszulê. - Dzieñ dobry... to znaczy... wieczór! - powiedzia³ do Fukyi. - Jestem gotowy, a ty?

Fukya wy³oni³ siê zza jakiego¶ rega³u, gdzie uk³ada³ ksi±¿ki:" Dzie..Dobry wieczór!" Powiedzia³ ch³opak grzecznei isê u¶miechaj±c i podchodzac do znajomego:"To jak? Ja ju¿ dawno sie spakowa³em ,a ty co bierzesz ze sob±?" Spyta³ Fukya pokazuj±c na tobo³ek w koñcu sali:"To mój baga¿..Nie za du¿y, ale na tak krótk± podró¿ nei potrzeba mi wiele.."

- Ja wezmê tylko to. - powiedzia³ wskazuj±c na ma³± ksi±¿eczkê, któr± teraz chowa³ gdzie¶ pod p³aszczem. - Nie potrafiê siê z ni± rozstaæ...

"A co to takiego?" Spyta³ wyra¼nei zaciekawiony Fukya:"Modlitewnik?"

-Nie... - ch³opak pokrêci³ g³ow± zaprzeczaj±c. - To "Durante vita" czyli "Za ¿ycia"... dziennik kogo¶, kto z cz³owieka sta³ siê wampirem...

"A to ciekawe!" Krzykn±l Fukya podchodzac blizej i patrz±c na dzielo:"To twoje? Stare? Cenne?" Fukya nie móg³ powstrzymaæ siê od pytañ...

Okularnik u¶miechn±³ siê z³o¶liwie... - Stare, moje i ma nie tylko warto¶æ sentymentaln±... - mówi±c to, pokaza³ mu bli¿ej ok³adkê na której iskrzy³y siê z³ociste litery. - To szczere z³oto!

Oczy Fukyi momentalnie siê powiêkszy³y przyjmuj±c kszta³t du¿ej monety:"Piêeeeeeeekne!!!' Krzykn±³ zachwycony poczym wyciagn±³ rêkê:"Mogê dotkn±æ?" Spyta³ podniecony.

Ch³opak zdziwiony, lecz z dum± odpar³. - Jasne, proszê, tylko musimy ju¿ i¶æ, wiesz o tym, prawda...?

"Och! racja!" Otrz±sn±³ siê Fukya poczym spojrza³ poraz ostatni na ksiêgê:"Chod¼my ju¿..." Odpowiedzia³ poczym poci±gn±³ towarzysza za rêkê i pokierowa³ sie w stronê Lasu Ninimu...